گمراهی تا کی؟ | ||
|
پامیر، بغض گشته و پیچیده در گلو
هلمند میدود به گدایی به چارسو
کابل بهسان دختر بیآبرو شده
میجوید از چکیدن اشک خود آبرو
دوشیزگان شهر گل سرخ را عسس
بستهاست زیر گنبد آیینه موبهمو
دیشب، هزار مادر گیسوسپید بلخ
در اشکهای خویش مرا داد شستوشو
امشب برای کشور خود، هان خدای من!
میگردم این جهان تو را جمله، موبهمو
یا کشورم دوباره به من باز میدهی
یا عرش، همچو کشور من گشته زیر و رو نظرات شما عزیزان: موضوعات مرتبط: برچسبها: |
|
[ طراحی : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |